توسعه منابع انسانی عامل برتری
اساساً منابع مهم رقابت سازمان‌ها عبارتند از:
- منابع مادی و سازمانی
- منابع مالی
- منابع انسانی و توسعه منابع انسانی
- منابع اطلاعاتی
منابع انسانی به عنوان مهم‌ترین سرمایه و دارایی هر سازمان محسوب می‌گردد.
توسعه منابع انسانی
والتون توسعه منابع انسانی را به منزله مجموعه فعالیت‌های سازمانی که در مدت زمان معینی صورت می‌گیرد و برای ایجاد تغییرات رفتاری در کارکنان تعریف می‌کند.
در تعریف دیگر توسعه منابع انسانی بیان می‌گردد: فعالیتی که در کوتاه مدت یا بلندمدت بتواند ظرفیت آگاهی پایه، تخصص، بهره‌وری و رضایت برای منافع سازمانی یا فردی، جامعه و ملت یا بشریت را توسعه دهد. توسعه منابع انسانی مبتنی بر این باور است که سازمان‌ها، نهادهایی ساخته انسان هستند که بر تخصص انسانی اتکا داشته و به منظور تعیین و دستیابی به اهدافشان شکل گرفته‌اند. در این میان توسعه منابع انسانی از انسجام سازمانی، گروهی، فردی و فرآیندهای کاری حمایت می‌کند.
همچنین مدل‌های ارائه شده برای توسعه منابع انسانی حکایت از آن دارد که سرمایه‌گذاری در این زمینه در عملکرد فردی و سازمانی موثر بوده و به افزایش عملکرد، حل با کیفیت مسائل فردی و سازمانی و تعهد سازمانی بیشتر منجر می‌شود.
چگونگی توسعه منابع انسانی
یکی از راه‌های و موارد مربوط به توسعه منابع انسانی بحث آموزش منابع انسانی است. در اینجا به این بحث می‌پردازیم:
آموزش منابع انسانی
نیروی انسانی تربیت شده و توانا می‌تواند سازمان را پویا و منابع متنوع و فراوانی را برای سازمان خود فراهم نماید. اطلاعات و مهارت‌هایی که در دوره تحصیلات رسمی آموخته شده‌اند لزوماً نمی‌توانند تا پایان دوره خدمت در جهت کارآمدی و اثربخشی کارکنان کافی باشند، از ضروریات مؤکد برای تحقق کارآمدی و اثربخشی، آموزش منابع انسانی است.
آموزش همواره به عنوان وسیله ای مطمئن در جهت بهبود کیفیت عملکرد و حل مشکالت مدیریت مد نظر قرار می‌گیرد و فقدان آن نیز یکی از مسائل اساسی و حاد هر سازمان را تشکیل می‌دهد که می‌تواند باعث رکود سازمان شود. آموزش یک وظیفه اساسی در سازمان‌ها و یک فرآیند مداوم و همیشگی است و موقت و تمام شدنی نیست.
کارکنان در هر سطحی از سازمان اعم از مشاغل ساده یا مشاغل پیچیده محتاج آموزش و یادگیری و کسب دانش و و مهارت‌های جدید هستند و باید همواره برای بهتر انجام دادن کار خود از هر نوع که باشد روش‌ها و اطلاعات جدیدی کسب نمایند. افزایش کارایی در سازمان‌ها در گرو افزایش کارایی منابع انسانی است و افزایش کارآیی منابع انسانی در گرو آموزش و توسعه دانش و مهارت و ایجاد رفتارهای مطلوب برای انجام موفقیت آمیز مشاغل است.
البته آموزش‌هایی می توانند باعث ایجاد و افزایش کارآیی گردد که هدف‌دار، مداوم، پرمحتوا و به وسیله کارشناسان، اساتید و مربیان مجرب در امور آموزشی، برنامه‌ریزی و اجرا گردند. این آموزش‌ها می تواند نیروهای انسانی یک سازمان را همگام با پیشرفت‌های علم و تکنولوژی به حرکت در آورده و در ارتقای کیفیت و کمیت کارهای آنان مؤثر باشند.
